Κατάγματα των δοντιών από μάσηση σκληρών αντικειμένων (π.χ. σίδερο, πέτρες) ή από χτύπημα (πτώση από ύψος, τροχαία ατυχήματα), απαιτούν είτε επιδιόρθωση του δοντιού με συνθετικά υλικά είτε εξαγωγή του δοντιού αν η βλάβη που έχει υποστεί είναι μεγάλη. Τα κατάγματα αυτά είναι πιθανό να συνοδεύονται και από κατάγματα της ίδιας της γνάθου, ιδίως αν υπάρχει ιστορικό σοβαρού τραυματισμού όπως προαναφέραμε, οπότε ταυτόχρονα με την οδοντιατρική επέμβαση γίνεται και ανάταξη και του κατάγματος της γνάθου.
Πολύ συχνά εμφανίζεται το λεγόμενο απόστημα του 3ου προγόμφιου. Ο ιδιοκτήτης μπορεί να δει μια διόγκωση στην περιοχή του δέρματος της άνω γνάθου (του επιρρινίου ουσιαστικά), ακριβώς μπροστά από τον οφθαλμό, η οποία μπορεί να ανοίξει μόνη της και να παρουσιάζει εκροή πυοαιμορραγικού υγρού. Η κατάσταση αυτή δεν είναι επικίνδυνη όπως μπορεί να φαίνεται, για να αντιμετωπιστεί όμως χρειάζεται σωστή αντιβιοθεραπεία και οπωσδήποτε πρέπει να γίνει πλήρης εξαγωγή του υπεύθυνου δοντιού και των τριών ριζών του.
Αρκετά συχνά και ιδιαίτερα σε κουτάβια μικρόσωμων και νανόσωμων φυλών αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα των παραμένοντων νεογιλών δοντιών. Τα πρώτα δόντια του κουταβιού (νεογιλά) φυσιολογικά αποπίπτουν και αντικαθίστανται σταδιακά από τα μόνιμα δόντια. Η διαδικασία αυτή ξεκινάει από τους 4 μήνες και ολοκληρώνεται σε ηλικία 6-6,5 μηνών. Όταν όμως τα νεογιλά δόντια ή κάποια από αυτά (συνήθως κυνόδοντες και τομείς) παραμείνουν παρ’όλο που εμφανίζονται και τα μόνιμα δόντια, τότε προχωρούμε στην εξαγωγή των νεογιλών δοντιών. Αυτό γίνεται γιατί ανάμεσα στα νεογιλά και τα μόνιμα δόντια μαζεύονται υπολλείματα τροφών και δημιουργείται ευκολότερα και γρηγορότερα οδοντική πλάκα και πέτρα. Αν δεν αφαιρεθούν τα νεογιλά δόντια, θα αναγκαστούμε πολύ σύντομα να κάνουμε καθαρισμό δοντιών και το ζώο θα πρέπει να υποβάλλεται σε καθαρισμό συχνότερα από ότι αν είχαμε κάνει τις εξαγωγές. Λόγω της προδιάθεσης των φυλών αυτών (ίσως και λόγω της διατροφής τους που συχνά δεν αποτελείται από ξηρά τροφή) να παρουσιάζουν ευκολότερα πέτρα και ουλίτιδα αλλά και των ορθοδοντικής φύσης προβλημάτων που μπορεί να προκύψουν από την παραμονή των (περιττών πλέον) νεογιλών δοντιών προτείνουμε μετά την ηλικία των 10-12 μηνών να προχωρούμε στην εξαγωγή των νεογιλών δοντιών, πριν προκύψουν προβλήματα.
Προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη σύγκλειση των δύο γνάθων (δηλαδή το πόσο καλά εφαρμόζουν τα δόντια και η άνω και κάτω γνάθος μεταξύ τους όταν κλείνει το στόμα) και που συνήθως εμφανίζονται σε νεαρά ζώα κοντά ή λίγο μετά την ενηλικίωση, αντιμετωπίζονται με εξαγωγή δοντιών ή/και εφαρμογή ειδικών μεθόδων που βοηθούν στο να επανέλθουν σταδιακά τα δόντια στη φυσιολογική τους θέση.
Η εμφάνιση νεοπλασιών (καλοήθους ή κακοήθους φύσης) και ακόμα συχνότερα η εμφάνιση καλοήθους υπερπλασίας των ούλων (ιδίως σε βραχυκεφαλικές φυλές όπως τα Boxer και τα Bulldog) απαιτούν επίσης χειρουργική εξαίρεση, για να αποφύγουμε εξάπλωση της νεοπλασίας, να αποφύγουμε τους τραυματισμούς του νεόπλαστου ιστού κατά τη μάσηση και να μειώσουμε την ενόχληση του ζώου κατά τη λήψη της τροφής.